Eswicks Shelties

                          "Maji"

Ze heeft maar 2 jaar oud mogen worden. Achteraf had ze een erfelijke auto-immuunziekte. Dit wisten wij uiteraard niet en na de jaarlijkse inenting kreeg ze een immuunreactie.

Na enkele uren constateerden ik dat ze erg sloom werd en zich ziek begon te gedragen. Ik ben toen voor de zekerheid terug naar de dierenarts gegaan, maar de assistente zei dat dit niet van de inenting kon zijn en stuurde mij terug naar huis.

Zoals altijd gebeurde dit natuurlijk op vrijdag, waardoor we het hele weekend met een dood ziek hondje van de ene naar de andere dierenarts moesten. Hierbij werd aan Maji de ene na de ander injectie toegediend.

Op maandag ben ik direct weer naar onze eigen dierenarts gegaan en daar kreeg ze weer een injectie. Binnen een half uur ging Maji sterk achteruit en dus maar weer naar de dierenarts (tegen de wil van de assistente in en geen afspraak wilde maken).

Gelukkig zag de dierenarts in de wachtkamer Maji doodziek op mijn schoot liggen en werd ze gelijk opgenomen om via een infuus vocht toegediend te krijgen. 's Avonds ging het nog steeds erg slecht met Maji en moest zij nog steeds aan het infuus blijven. Maar er zou tijdens de nacht geen controle zijn wat wij onacceptabel vonden. Uiteindelijk hebben we besloten Maji inclusief infuus mee naar huis te nemen. Helaas verslechterde in de loop van de nacht de situatie nog verder en moesten we Maji uiteindelijk rond 2 uur 's nachts weer naar de dierenarts brengen om opgenomen te worden. Uiteindelijk is Maji vroeg in de ochtend enkele minuten voordat we weer naar de dierenarts gingen overleden.

We waren er kapot van dat ons meisje, dat altijd bij ons wou zijn, uiteindelijk zonder ons is heen gegaan. Dat doet nog altijd pijn en Maji zal altijd een speciale plaats in ons hart hebben.

Wat rest zijn de fantastische herinneringen uit haar korte maar zeer intense leven, wat had zij een energie!

Ik schrijf dit met een traan en een glimlach. Wat hebben we van haar genoten, maar wat is het gemis groot.

Wij hebben wel één hele harde les geleerd, ik laat nooit meer een dierenarts assistent bepalen of ik wel of niet iets met de dierenarts kan bespreken. Als de dierenarts daar een probleem mee heeft, is het tijd om een andere dierenarts te zoeken. Dit is een les die ik ook altijd mee geef aan nieuwe puppy eigenaren, buiten algemene zaken bespreek je medische zaken met de dierenarts zelf!