top of page

Memorian

"If tears good built a stairway"
 

If tears could build a stairway,
and memories a lane.
I would walk right up to Heaven
and bring you back again.

No farewell words were spoken,
No time to say "Goodbye".
You were gone before I knew it,
and only God knows why.

My heart still aches with sadness,
and secret tears still flow.
What it meant to love you -
No one can ever know.

But now I know you want me
to mourn for you no more;
To remember all the happy times
life still has much in store.

Since you'll never be forgotten,
I pledge to you today~
A hollowed place within my heart
is where you'll always stay.

                          "Maji"

 

 

Ze heeft maar 2 jaar oud mogen worden. Achteraf had ze een erfelijke auto-immuunziekte. Dit wisten wij uiteraard niet en na de jaarlijkse inenting kreeg ze een immuunreactie.

Na enkele uren constateerden ik dat ze erg sloom werd en zich ziek begon te gedragen. Ik ben toen voor de zekerheid terug naar de dierenarts gegaan, maar de assistente zei dat dit niet van de inenting kon zijn en stuurde mij terug naar huis.

Zoals altijd gebeurde dit natuurlijk op vrijdag, waardoor we het hele weekend met een dood ziek hondje van de ene naar de andere dierenarts moesten. Hierbij werd aan Maji de ene na de ander injectie toegediend.

Op maandag ben ik direct weer naar onze eigen dierenarts gegaan en daar kreeg ze weer een injectie. Binnen een half uur ging Maji sterk achteruit en dus maar weer naar de dierenarts (tegen de wil van de assistente in en geen afspraak wilde maken).

Gelukkig zag de dierenarts in de wachtkamer Maji doodziek op mijn schoot liggen en werd ze gelijk opgenomen om via een infuus vocht toegediend te krijgen. 's Avonds ging het nog steeds erg slecht met Maji en moest zij nog steeds aan het infuus blijven. Maar er zou tijdens de nacht geen controle zijn wat wij onacceptabel vonden. Uiteindelijk hebben we besloten Maji inclusief infuus mee naar huis te nemen. Helaas verslechterde in de loop van de nacht de situatie nog verder en moesten we Maji uiteindelijk rond 2 uur 's nachts weer naar de dierenarts brengen om opgenomen te worden. Uiteindelijk is Maji vroeg in de ochtend enkele minuten voordat we weer naar de dierenarts gingen overleden.

We waren er kapot van dat ons meisje, dat altijd bij ons wou zijn, uiteindelijk zonder ons is heen gegaan. Dat doet nog altijd pijn en Maji zal altijd een speciale plaats in ons hart hebben.

Wat rest zijn de fantastische herinneringen uit haar korte maar zeer intense leven, wat had zij een energie!

Ik schrijf dit met een traan en een glimlach. Wat hebben we van haar genoten, maar wat is het gemis groot.

 

Wij hebben wel één hele harde les geleerd, ik laat nooit meer een dierenarts assistent bepalen of ik wel of niet iets met de dierenarts kan bespreken. Als de dierenarts daar een probleem mee heeft, is het tijd om een andere dierenarts te zoeken. Dit is een les die ik ook altijd mee geef aan nieuwe puppy eigenaren, buiten algemene zaken bespreek je medische zaken met de dierenarts zelf!

                "Kevin"
       
     *04-11-2011   † 29-07-2017
Kevin heeft maar 3 jaar jaar bij ons mogen zijn,
maar in die drie jaar werd hij 1 van die die speciaal zijn,
Hij was mijn ventje hij en ik hij was altijd bij me met een ander mee?  nee hoor echt niet !
Helaas werd hij ziek Heel ziek NON- HODGKIN'S  LYMPHOMA zeer agressief de medicatie sloeg niet aan dus na een week aan het infuus elke dag tot we uitslag hadden en toen nog drie dagen heeft ie nog 3 dagen bij mij mogen zijn. we hoopte dat door de medicatie dat hij nog even een beetje beter mocht worden dat we nog even hadden nog een paar dingen doen waar hij zo van genoot. helaas het sloeg dus niet aan we zouden het weekend nog hebben maar ook dat mocht niet meer zo zijn. hij lag waar die lag en kwam niet meer ver eind staan was moeilijk lopen  nog veel meer door de botontkalking zag ik de laatste dag ook dat zijn pootjes licht al doorzakten. hij bleef dicht bij zijn mamma net als een kind die ziek is.  zaterdag heb ik dan toch die beslissing moeten nemen ik was er niet klaar voor maar voor hem moest ik. bij zijn eerste slaapspuitje begon hij mij te likken tot hij zijn kopje niet meer dragen kon. toen sliep hij. de laatste spuit nog maar een heel klein beetje en hij was al weg hij was echt op dit was echt het beste. Hij is mijn speciale mannetje is zou veel a hem missen het alijd pakken van mijn sokken. zijn drukjes van zijn neus tegen mijn been. (dan wou hij opschoot) het vangen van mijn handen.
mijn ventje mijn cuty boy is niet meer veel te vroeg! maar zo veel gegeven. Kevin Alway's in my Mind, Forever in my heart.
                   "Nooit meer"

 

 

  Een dag als zovele
  Sinds gister is er weer een bij
  Het kan me niets meer schelen
  Want jij bent niet meer bij mij
  Nooit zal ik je vacht meer voelen
  Nooit sta jij nog aan mijn zij
  Nooit meer knuffelen samen
  Nooit is het meer wij

bottom of page